شهر غول آسا و فراوان از جمعیت شهری که حزب کنونی چین در آن پایهگذاری شد و به شهر جنگل آسمان خراش ها معروف است. شهر روشنفکری و کارگری با ۲۵ دانشگاه و مؤسسه دانشگاهی و این شهر در کرانه چپ رودخانه هوانگ پو در جنوب یانگتسه قرار دارد با فاصله اندکی از اقیانوس آرام و نامش به چینی بر فراز دریا معنی دارد و شهر شانگهای به دو بخش توسط رودخانه تقسیم میشود که بخش شرقی که ناحیه تازه ساخت آن و با معماری جدید می باشد پودونگ و شرق آن شانگهای نام دارد که در منتهی الیه غربی آن فرودگاه خونچای که مربوط به پروازهای داخلی است قرار دارد و شانگهای شبیهترین شهر جهان به نیویورک است و همچنین باعث شده تا خیلیها این شهر را نیویورک شرق بنامند، شانگهای قلب تپنده اقتصاد کشور چین است و میتوان همه جای شهر از این مسئله مطمئن شد.
تاریخچه شهر شانگهای
شهر شانگهای در حقیقت یک شبه جزیره میان رود یانگ تسه، خلیج هانگزو و جزیره چانگ مینگ و چند جزیره کوچک تر است و رود هوانگ پو انشعابی از رود یانگ تسه، شانگهای را به دو قسمت تقسیم کرده است و در غرب این رود بافت قدیمی شهر به نام پو کسی و در شرق آن قسمت جدید شهر که پودانگ نامیده می شود قراردارد. رود هوانگ پو حدود ۱۱۴ کیلومتر طول و ۴۰۰ متر پهنا دارد و متوسط عمق آن ۹ متر است این رود از دریاچه تای هو که در ناحیه کینگ پو قرارداد عبور می کند و به سمت شرق و منطقه مین هانگ جاری می شود. رودخانه ووسانگ که به رودخانه سوژو نیز معروف است، از مهمترین انشعابات رود هو آنگ پو می باشد که در محل پل وای بای دو به این رود می پیوندد و رودخانه هوانگ پو در نهایت در شمال شانگهای و در دهانه رود پانگ تسه به دریای شرقی چین می ریزد و دریاچه دیان شان بزرگترین دریاچه آب شیرین شانگهای است و حدود ۶۳ کیلومتر مربع وسعت دارد و عمق آن حدودا ۲ متر است و در تقسیمات کشوری چین شانگهای یکی از چهار منطقه خود گردان این کشور اعلام شده است.
موقعیت و جمعیت شانگهای
بسیاری از افرادی که در شانگهای زندگی می کنند، فرزندان مهاجرانی هستند که اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم از استانهای همجوار جیانگ سو و ژجیانگ به این شهر مهاجرت کردند ، مردم این استانها به زبان چینی صحبت می کردند. در سالهای اخیر مردم سایر قسمت های چین نیز با هدف یافتن کار به شانگهای مهاجرت کردند. این مهاجران که نمی توانستند به زبان محلی صحبت کنند، از زبان ماندارین بعنوان زبان ارتباطی استفاده کردند و جمعیت فراوانی دارد و همچنین یک شهر توریستی و گردشگری است که سالانه گردشگران زیادی به این شهر سفر میکنند شهر شانگهای جمعیت بالایی دارد و بزرگترین شهرچیم به حساب می آید و شانگهای بعنوان پایتخت اقتصادی چین و پرجمعیت ترین شهر آن با بیش از ۲۳ میلیون نفر جمعیت آمیزه ای است از آثار تاریخی و معابد و محله های قدیمی که در کنار آن آسمان خراشهای مدرن و امروزی تالارهای بورس سهام و فلزات و مغازه های شیک و برندهای گران قیمت در هم دیده شده است ، کم کم می توان شهری را پیدا کرد که چنین ترکیب شلوغی داشته باشد.
مسافرانی که به شانگهای سفر می کنند با دیدن فرودگاه مدرن و پیمودن مسیر فرودگاه تا مرکز شهر با ترن مغناطیس خیلی زود متوجه می شوند که به شهری پیشرفته قدم گذاشته اند و رودخانه بزرگ هوانگ پو که از وسط شهر می گذرد و آن دو را دو نیمه شرقی و غربی تقسیم می کند، جلوه ای خاص به بافت شهر داده است. قسمت مدرن و امروزی تر شهر در ساحل شرقی رودخانه یعنی پودانگ شامل برج ها و ساختمان های بلندی مانند ساختمان تجارت جهانی ” SWFC “برج تلویزیونی، برج هتل و دفاتر هایت، بانکها ساختمان بورس و … می شود؛ در این قسمت از شهر کارمندان شرکتهای چینی و بین المللی بی وقفه در حال رفت و آمدند. به ندرت در چهره آنها آرامش را می توان یافت و از این زاویه که نگاه کنیم شانگهای مانند تمامی کلان شهرها بسیار جدی و تا حدی خشن است.
آب و هوای شانگهای
آب و هوای شانگهای معتدل و مرطوب است و چهار فصل مشخص در این آب و هوا دیده می شود و زمستان های نسبتا سرد کم بارش و تابستان های گرم و مرطوب و بهار و پاییز معتدل از مشخصات آب و هوایی این شهر هستند و در این شهر دمای زیر صفر کمتر دیده می شود و بدلیل مجاورت با دریا رطوبت هوا در تمام سال نسبتا بالاست و در مجموع آب و هوای شانگهای را می توان با شهرهای ساحلی شمال ایران مقایسه کرد و در ناحیه ای دور از ساحل جنوبی شانگهای و در خلیج هانگژو سه جزیره به نام های داجین شان، زیائو جین شان و فوشان هست که به منطقه جین شان تعلق دارد. جزیره داجین شان ۱۰۳ متر از سطح دریا ارتفاع دارد و از دو جزیره دیگر بلندتر است و همچنین سه جزیره آبرفتی چانگ مینگ و هنگ شا در شمال شانگهای و در دهانه رود یانگ تسه قرارداد. جزایر کوچک تر چانگ زینگ و هنگ شا تحت قلمرو منطقه منطقه بائوشان هستند ؛ چانگ مینگ با مساحتی حدود ۱۲۰۰ کیلومتر مربع سومین جزیره بزرگ چین محسوب می شود و تنها شهرستان شانگهای است و منطقه پودانگ با تونل به جزیره چانگ زینگ و این جزیره نیز توسط پل به جزیره چانگ مینگ متصل شده است.
بهترین زمان سفر به شانگهای
شانگهای در تابستانها بسیار گرمتر از فصلهای دیگر است و در زمستانهای دارای آب و هوای سرد و خشک است و فصل بهار نیز میتواند بهترین فصل برای بازدید از این شهر بزرگ و زیبا باشد چرا که در این فصل هوا معتدل است و تمام شهر با شکوفههای زیبا و فستیوالهای مختلف بهاری پذیرای شما هستند و دمای هوا معمولا بین 15 تا 20 درجه سانتیگراد متغیر است.
جاذبه های گردشگری شانگهای
از مهمترین جاذبههای گردشگری این شهر بندری زیبا میتوان به موزه شانگهای، برج تلوزیونی مروارید شرقی، باغ یو، میدان مردم، محله شین تیان دی و بسیاری دیگر اشاره گرد.