مالدیو کشوری است جزیرهای در اقیانوس هند واقع در در جنوب غربی هند. پایتختش ماله است و جمعیتی نزدیک به 300 هزار نفر دارد. واحد پول مالدیو روفیه است. زبان رسمی این کشور دیوهی نام دارد که زبانی هندواروپایی است و تشابههایی با زبان سینهالی قدیم دارد. مردم آن از قوم مالدیوی هستند که تبارشان به مردم سریلانکا و هند (آمیخته آریایی و دراویدی) میرسد و رگههایی از اعراب نیز در میان آنها وجود دارد. بد نیست بدانید هم زبان و هم مردم آن با نام دیوِهی نامیده میشوند.
دین رسمی این کشور، اسلام است و پیروی از دیگر ادیان در ملأ عام ممنوع و قابل پیگرد قانونی است. مالدیو در سال ۱۹۶۵ از بریتانیا مستقل شد. یکی از نکات عجیب در مورد مالدیو این است که بیشتر تصاویری که از این کشور در رسانهها وجود دارد، مربوط به هتلهایش است؛ در صورتی که مردم بومی و محلی از قوانین سختگیرانهتری پیروی میکنند که تشابهی به عکسهای تبلیغی ندارد و بسیاری از فعالیتهای مردم خارج از هتل ممنوع است.
مالدیو، هم از نظر جمعیت و هم مساحت، کوچکترین کشور قاره آسیا است. زمینهای این کشور به طور میانگین ۱٫۵ متر از سطح دریا ارتفاع دارند و بنابراین، کمارتفاعترین کشور جهان بهشمار میآید. بلندترین نقطه این کشور تنها ۲٫۴ متر ارتفاع دارد. ماله، پایتخت مالدیو ۱۰۴ هزار نفر جمعیت دارد و به طور سنتی محل اقامت شاه و تاجگذاریها بود.
به جز ماله، به عنوان پایتخت این کشور، هفت استان دیگر به شرح زیر دارد:
- استان ماتی اوتورو: شامل آبسنگ ها الیف، آبسنگ ها دالو و آبسنگ شاویانی.
- استان اوتورو: شامل آبسنگ نونو، آبسنگ را، آبسنگ با و آبسنگ لاویانی.
- استان مدو اوتورو: شامل آبسنگ کافو، آبسنگ الیفو الیفو، آبسنگ الیفو دالو و آبسنگ واوو.
- استان مدو: شامل آبسنگ میمو، آبسنگ فافو و آبسنگ دالو.
- استان مدو دکونو: شامل آبسنگ تا و آبسنگ لامو.
- استان ماتی دکونو: شامل آبسنگ گافو الیفو و آبسنگ گافو دالو.
- استان دکونو: شامل آبسنگ گناویانی و شهر آدو.